Triage

Om een preserveringsprogramma op te starten en te onderhouden moet je eerst de banden identificeren die onmiddellijke aandacht vereisen. Vervolgens ontwikkel je een plan, waarbij je in het oog houdt welke middelen je aan het project kan besteden. Wanneer je bepaalt welke installatie eerst bewaard moet worden, dien je rekening te houden met de afkomst van het werk, zijn fysieke staat, en de mate waarin dragerformaat, apparatuur en andere materialen bedreigd worden, doordat ze in onbruik raken. Stel jezelf bijvoorbeeld de vraag: is een onderdeel van de apparatuur misschien niet langer makkelijk verkrijgbaar? Of: wordt het dragerformaat niet langer ondersteund? En indien dit het geval is, is het dan aanvaardbaar om het onderdeel of het formaat te vervangen? De beslissing om tot preserveren over te gaan, is uiteindelijk een zaak van het afwegen van de noden van het gehele systeem.

Andere zaken waarmee je rekening moet houden:
- Verifieer, vooraleer je een tape migreert, of een andere organisatie een originele of hoge kwaliteitsversie van het werk heeft: dit zou een betere bron voor migratie kunnen zijn. Kijk daarom na of het werk reeds werd geconserveerd door een andere organisatie. Dit kan ook een duplicatie van middelen vermijden.
- Migreer de originele (eerste) generatie of de generatie die het dichtst bij het origineel ligt, om zo de hoogst mogelijke kwaliteit van preserveringsmaster te kunnen maken. (Tenzij een versie uit een volgende generatie duidelijk minder aangetast is, wat soms het geval is.)
- Merk op dat er meerdere masters en meerdere definities van de term ‘master’ kunnen bestaan, waardoor het nodig kan zijn om de maker van het werk te consulteren en meerdere tapes af te spelen om de beeldkwaliteit te vergelijken.
- Ga voorzichtig om met het afspelen van oudere, verslechterde tapes: dit kan permanente schade veroorzaken.