Cultureel-erfgoedinstellingen bewaren steeds meer digitale informatieobjecten die snel ontoegankelijk worden als er niet proactief wordt gehandeld. De ontoegankelijkheid is mede het gevolg van de obsoletie van informatiedragers, hardware, besturingssystemen, applicatiesoftware… Om dit probleem op te vangen zijn er allerlei conserveringsstrategieën. Alhoewel het behoud van de hard- en software op zich geen langetermijnoplossing biedt, kan ze er wel aan bijdragen.